ايام زمان وجمال ايام زمان يارب نرجع مثل ايام زمان
كتب-احمد فتحى حامد عطوه
وانا على شط الترعه لقيت نفسى
سرحان وبفكر فى الماضى
وبقول ازاى كنا غلابه قوى
والكل كان سعيد جدا بينا وراضى
و بيوتنا كانت قديمه وكان حالنا
معدوم وأقل من العادى
كان أكلنا جبنه وعيش ناشف
مش فينو يوميها ولا زبادى
و كان لينا كبير للعيله نهاب منه ونحترمه
وكان هو الحاكم والقاضى والنتصرف فى كل شىء تخص العائله
ووكان فى عريشه ومتوجد فيها جاموس وبقرى وخرفان ومعيز كانت ايام احلى منها مافى
وكان التور متعلق فى الساقية والساقيه تلف ويخرج الماء ونروى به الارض
ونرروح النحيادى من الجنب الاخر نلقى
الجيران بتزامل بعضيها ويقفوا مع بعض ويسعدوا بعض
عمرما احد ما يتكبر والكل بيساعد بعض والكل ايد واحده .
الان نشوف الكل بيكره بعض ويعادى بعض.
وانا عمال اتلفت واتأمل
لقيت هنا چيم وهنا نادي
وهنا كباريه ورصفه وناس تايهه
ومعدش خضار ولا عاد فى واد
ولا حب ولا عاد فى ناس تاني بتسأل
زى زمان لماكان عايش أجدادى
فين روح العشره ولمتنا الحلوه
راحت فين تقاليدك يا بلادى
معقوله يكون قلبو چيناتنا
والباقي يدوب صور الماضي
معقولة يكون مات نخوتنا
وبلونا بجيل كلو ما يعرف اي شياء عن الحب والاحترام والتقدير للاخرين
ياريت نرجع مثل ايام زمان ياريت نرجع ونحب بعض ونخاف على بعض مثل ايام زمان .